محافظت از رستوران ها در برابر آتش سوزی

محافظت از رستوران ها در برابر آتش

آتش سوزی در رستوران ها معمولاً از قسمت پخت و پز و آشپزخانه آغاز می شود. بیشتر آتش سوزی ها معمولا قبل از اینکه به نقطه دیگری سرایت کنند خاموش میشوند. رستوران هایی که  از سیستم های اطفاء حریق، کپسول آتش خاموش کن قابل  حمل و سایر تجهیزات ایمنی برخوردارند، دچار آتش سوزی چندانی نشده و متحمل خسارات محدودی میگردند.

چگونه یک سیستم اطفاحریق اتوماتیک کار می کند؟ این سیستم به طور خودکار کار می کند، پس از وقوع آتش سوزی در دستگاه پخت و پز ، سیستم اطفا حریق مواد شیمیایی را برای خاموش کردن آتش به بیرون تخلیه می کند. علاوه براین ، سیستم های اطفاحریق به طور خودکار منابع گرمایی دستگاه ها را خاموش میکنند. پس از استفاده از این مکانیسم ، یک بازدارنده به جلوگیری از بروز مجدد آتش کمک می کند. همچنین این سیستم می تواند به صورت دستی با تحریک پول استیشن فعال شود. معمولا ، همه این ایستگاه ها با کلمه “PULL” (کلید مخصوص فعال نمودن اطفاء‌حریق) مشخص میشوند. بهترین ایده این است که یک محافظ فلزی را در اطراف هر پول استیشن نصب کنید. صفحه یا جعبه محافظ ، از فعال شدن تصادفی سیستم ، جلوگیری می کند. اکثر سیستم ها در حال حاضر دارای محافظ  هستند اما این حفاظ ها باید به طور مداوم بررسی شوند تا مطمئن شوید که آنها دارای چنین گاردهایی هستند زیرا تخلیه  تصادفی می تواند پرهزینه باشد.

مواد شیمیایی موجود در این سیستم ها برای آتش سوزی های ناشی از روغن پخت و پز  کاربرد دارند. اسپری شیمیایی، مایع فوم مانندی را ایجاد می کند ، که باعث اطفا آتش سوزی خواهد شد. در واقع  فوم ، آتش را خاموش نگه می دارد و اجازه می دهد تا وسایل خنک شوند. اگر آتش سوزی 

رخ داد، اطمینان حاصل کنید که کارکنان فوم را تا زمانیکه سازمان آتش نشانی تایید نکرده که انجام این کار برای عملیات پخت و پز بلامانع است تخلیه نمیکنند.

بررسی سیستم های آتش نشانی:

مواردی وجود دارد که برای حصول اطمینان از عملکرد سیستم، باید مورد بررسی قرار گیرند:

• هر پول استیشن دستی باید به خوبی مشخص شده باشد .
• هیچ چیزی تغییر نکرده باشد (وسایل جدیدی وجود نداشته باشد یا وسایل جابجا نشده باشند).
• درپوشهای محافظ موجود برروی دهانه لوله ها برداشته نشده باشند (درپوشهای گمشده دهانه لوله ها سر جایشان قرار داده شده باشند) اطمینان حاصل کنید که کارمندان می دانند که هر زمانی که آتش سوزی رخ داد باید دسته پخش کننده مواد اطفا‌حریق را بکشند و در صورت گم شدن درپوشهای دهانه‌ها به روسای خود اطلاع دهند. علاوه بر این ، همچنین  مالک رستوران باید سیستم را هر شش ماه یکبار سرویس کند چراکه این کار برای عملکرد خودکار سیستم بسیار مهم است. اگر برچسب سیستم نشان میدهد که سیستم بیشتر از  6 ماه قبل سرویس شده ، مالک باید با شرکت تجهیزات آتش نشانی تماس بگیرد.

چراغ های هود:

لامپ هودهای آشپزخانه برای ایمنی این تجهیزات طراحی شده اند. این لامپها دارای حباب های مخصوصی هستند و غالباً دارای محافظ فلزی ای میباشند که در برابر آسیب از آنها حفاظت میکنند. علاوه بر این حباب ها ممکن است شیشه ای و یا دارای یک پوشش پلاستیکی ضدزنگ باشند. حباب های در نظر گرفته شده برای این مورد در برابر گرما تغییر رنگ نمی دهند. اگر یک حباب یا محافظ آن گم شده باشد ، باید از شرکت تجهیزات آتش نشانی بخواهید تا آنها را جایگزین کند.

نشانه‌های فن خروجی:

فن خروجی آشپزخانه باید در زمان استفاده از وسایل آشپزخانه همواره فعال باشد. فن به سیستم هود و مجرای خروج گرد و غبار متصل است و از انتقال بوی آشپزخانه به ناهار خوری جلوگیری میکند. از منظر ایمنی ، این سیستم بخارات روغنی قابل احتراق را به دام انداخته و آنها را از بین می برد. برای اطمینان از روشن بودن فن در هنگام استفاده از وسایل مورد نیاز ، یک علامت باید فعال باشد.

کپسول های آتش نشانی آشپزخانه: 

کپسول های آتش نشانی بصورت مخصوص طراحی شده اند و مواد شیمیایی موجود در آنها با مواد شیمیایی موجود در سیستم اطفاحریق یکسان است .
در ادامه مواردی ذکر شده که کارمندان باید آنها را در هنگام کار با دستگاه های اطفاحریق بررسی کنند:

•  کپسولهای آتش نشانی برای محافظت از وسایل آشپزخانه باید  “کلاس K” باشند.
• حداقل باید یک دستگاه اطفاحریق کلاس K در فاصله 9 متری از وسایل آشپزی قرار داشته باشد و  به راحتی قابل دسترس باشد.
• دستگاه هایی  که از ذغال سنگ یا سوخت های مشابه استفاده می کنند وسایل آشپزی سوخت جامد نامیده می شوند. ابزارهای اطفا‌حریق برای اطفا‌حریق حاصل از دستگاه های سوخت جامد ، باید دارای  اطفا‌حریق آبی یا  اطفاحریق کلاس K باشند.

اطفاکننده های حریق بخش ناهار خوری:

برای محافظت از ساختمان و همچنین حفظ ایمنی مراجعان باید از اطفاکننده های حریق بیشتری استفاده کرد. در قسمت غذا خوری  رستوران‌ها ، وسایل قابل احتراق مانند ،مبلها ، کاغذ و پارچه هست که به آنها مواد قابل اشتعال رایج گفته می شود. معمولا ، اطفا کننده های حریق شیمیایی خشک ABC برای اینگونه مناطق مورد استفاده قرار میگیرند ، بنابراین خاموش کننده حریق باید از هر نقطه  75  فوت فاصله داشته باشد . شرکت تجهیزات آتش نشانی باید اطلاعات لازم در مورد  اندازه مناسب ، تعداد اطفاکننده های حریق و مکان های استراتژیک آنها را برای مناطق ناهار خوری در اختیار رستوران ها قرار دهد.

بررسی سالانه اطفاکننده های حریق:

تعمیر و نگهداری سالانه دستگاه های اطفاء حریق توسط تکنسین های آموزش دیده ای که  برای سرویس این دستگاه ها آموزش دیده اند لازم و ضروری است. تکنسین ها از دفترچه دستورالعمل های سازنده پیروی می کنند و مقررات NFPA را رعایت می نمایند. آنها نه تنها کار تعمیر و نگهداری سالانه را انجام می دهند ، بلکه می دانند چه موقع باید دستگاه مجددا شارژ شود و چه موقع باید تستهای هیدرواستاتیک سیلندرها انجام گردد. خواندن برچسب  سرویس آسان است، اگر برچسب نشان دهد که از سرویس دستگاه 12 ماه گذشته ، وقت آن است که با شرکت تجهیزات آتش نشانی تماس بگیرید.

صاحب یک رستوران وظیفه مراقبت و سرویس تجهیزات ایمنی را دارد. برای تحقق این تعهد ، مالک باید مرتبا تجهیزات ایمنی را بررسی کرده و کارمندان رستوران را با عملکرد سیستم اطفاحریق آشنا ساخته و استفاده صحیح از اطفا کننده های حریق قابل حمل را به آنها نشان دهد. هر کارمندی باید بداند که چطور با آتش نشانی تماس بگیرد و هرچقدر هم که آتش سوزی کوچک باشد باید اینکار را انجام دهد. کارمندان رستوران باید بدانند که سیستم اطفاحریق و سایر تجهیزات ایمنی چگونه کار می کنند. برای اطمینان از اینکه تجهیزات به نحو موثری کار خواهند کرد ، باید اطمینان حاصل شود که بازرسی و نگهداری بطور منظم توسط شرکت تجهیزات آتش نشانی انجام می شود. فقط در این صورت رستوران آماده است تا در شرایط اضطراری به نحو موثری وارد عمل شود. پیروی از این راهنمایی ها به ایمنی کلیه کارمندان و مراجعان کمک خواهد کرد. علاوه بر این ، آنها می توانند در صورت بروز شرایط اضطراری ، سریعا به حالت نرمال بازگردند.